Sipco Poortinga
Tekst toevoegen
  • Home
  • Fragment
  • Bestellen
  • Blog
  • Media
  • Contact
  • Columns
  • Cartoon
  • Links
  • English

Scheidsrechter

8/30/2014

0 Comments

 
Mijn vader, toen een man van in de dertig, had een hobby opgepikt. Hij deed een cursus, kocht een scheidsrechterspak, en stond op een dag tussen de lijnen met een fluit in zijn mond. Hij was een kleine man met een ernstige blik, een brede kaaklijn, een pikzwarte kuif, zware baard maar altijd keurig geschoren, geurend naar Old Spice en leek, vermoed ik, buiten zijn werk, op zoek naar iets waar hij plezier in kon hebben en misschien wel goed in was. Ik mocht altijd mee. Wanneer we op een sportcomplex aankwamen dan kreeg ik wat geld van pa en was daarna verdwenen. Hij ging zich vervolgens meldden in de bestuurskamer en ik genoot, in het begin, van mijn vrijheid en de drukte van de mensenmassa. Later zag ik hem dan terug op het veld. In een zwarte korte broek met kousen tot aan zijn knieen, druk gebarend en fluitend, leek hij in niets meer op de vader van thuis, en, dat vond ik helemaal verontrustend, niemand leek ook blij te zijn met de dingen die hij deed.
Na een paar wedstrijden leerde ik me al te gedragen als Petrus in het hof van Getsemane. Er was vaak  trammelant, gevloek, geschreeuw en soms hoorde ik mijn achternaam in combinatie met woorden die ook op de wanden van het fietsenhok bij school waren gekalkt. Ik was nog maar pas vijf, veel concrete herinneringen van voor die nog zeer prille leeftijd heb ik niet, maar het gevoel van onbehagen van al die luidruchtige boeren die het verbaal op mijn verwekker hadden voorzien is blijkbaar nooit helemaal verdwenen want, kort geleden, nadat het vele jaren diep weggedrukt had gezeten in de modder van het geheugen, woelde het los, als een bom uit de Tweede Wereldoorlog.
Begin jaren zeventig. NSC speelde tegen Sparta. Twee clubs uit Nijkerk. Hun velden slechts gescheiden door een sloot. Een unieke derby omdat het duel in competitieverband slechts zelden plaatsvindt omdat Sparta veelal hoger voetbalt dan haar twee jaar oudere buurman. Na afloop van de beladen wedstrijd staan tientallen supporters, veelal dronken, buiten de kantine van de thuisclub, op kousevoeten, een klomp in iedere hand, de ene zool slowhand slaand op de andere,  te wachten op de scheidsrechter. De sfeer is dreigend. Het geluid van hout op hout oorverdovend. Met grote ogen, droge mond, en ingehouden adem leun ik tegen een muur.en wacht op wat komen gaat. Plotseling hoor ik mijn naam. Een man neemt me mee. Even later zie ik dan eindelijk mijn vader. Via een plank over een sloot verlaten we het terrein.                  

 


0 Comments

    Archives

    March 2016
    February 2016
    January 2016
    December 2015
    November 2015
    October 2015
    September 2015
    August 2015
    July 2015
    June 2015
    May 2015
    April 2015
    March 2015
    February 2015
    January 2015
    December 2014
    November 2014
    October 2014
    September 2014
    August 2014
    July 2014
    June 2014
    May 2014
    April 2014
    March 2014
    February 2014
    January 2014
    December 2013
    November 2013
    October 2013
    September 2013
    August 2013
    July 2013
    June 2013
    May 2013
    April 2013
    March 2013
    February 2013
    January 2013
    December 2012
    November 2012
    October 2012
    September 2012
    August 2012
    July 2012
    June 2012
    May 2012
    April 2012
    March 2012
    February 2012
    January 2012
    November 2011
    October 2011
    September 2011
    August 2011
    July 2011
    May 2011
    April 2011
    March 2011
    February 2011
    January 2011
    December 2010
    November 2010
    October 2010
    September 2010
    August 2010
    July 2010
    June 2010
    May 2010
    April 2010

    Categories

    All
    Belangenverstrengeling
    Beroepsleugenaar
    Boven De Wet
    Corruptie
    Justitie
    Teeven

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.