Het echtpaar Schultz. Haro en Melanie. Geweldig koppel. Partners in crime. Haro had aandelen in aandelen in bedrijven en samen met Melanie haar politieke invloed en voorkennis stapten zij op tijd in, en uit, en verdienden miljoenen met hun een-tweetjes. Bij het aantreden van Melanie als minister werd nog wel aangekaart dat er sprake zou zijn van belangenverstrengeling maar volgens het toenmalige Handboek voor aantredende bewindspersonen was het stel niet in gemeenschap van goederen getrouwd en hoefde Melanie dus niet te melden dat haar man belangen had bij een bedrijf waar zij nu als minister afspraken mee ging maken.
Dat bedrijf was Kiwa. Het is een commerciële organisatie dat voor de overheid werkzaamheden uit mag voeren die eigenlijk tot de vergunningverlenende taken van ambtenaren behoren. De overheid heeft daarmee een monopoliepositie gecreëerd voor een onderneming zodat deze exorbitante tarieven kan hanteren voor het verstrekken van documenten aan chauffeurs op de taxi, de bus en de vrachtwagen. Uitmelking dus.
Een onfris en zeer dubieus verhaal. Dat vind ook Jos Haas, hoofdredacteur van een vaktijdschrift over Nederlands vervoer. Hij probeert al vanaf september 2012 met een beroep op de Wet Openbaarheid Bestuur (WOB) inzage in het contract tussen de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) en Kiwa te krijgen ook al omdat mevrouw Schultz, zo gaan de geruchten, de afspraken voor twintig jaar (!) zou hebben vastgelegd.
Maar het contract blijft geheim. Een bestuursrechter in Den Haag heeft dat deze week bepaald met als argumentatie bij de uitspraak 'dat Kiwa bij het aangaan van het contract redelijkerwijs mocht aannemen dat deze gegevens vertrouwelijk zouden blijven.' Volgens de rechtbank weegt dit zwaarder dan het openbaarheidsbelang. Een bizarre uitspraak. Helemaal in het licht van de verdachtmakingen naar het echtpaar Schultz toe. Hoe langer ik er over nadenk, hoe kouder de rillingen worden.
Dat bedrijf was Kiwa. Het is een commerciële organisatie dat voor de overheid werkzaamheden uit mag voeren die eigenlijk tot de vergunningverlenende taken van ambtenaren behoren. De overheid heeft daarmee een monopoliepositie gecreëerd voor een onderneming zodat deze exorbitante tarieven kan hanteren voor het verstrekken van documenten aan chauffeurs op de taxi, de bus en de vrachtwagen. Uitmelking dus.
Een onfris en zeer dubieus verhaal. Dat vind ook Jos Haas, hoofdredacteur van een vaktijdschrift over Nederlands vervoer. Hij probeert al vanaf september 2012 met een beroep op de Wet Openbaarheid Bestuur (WOB) inzage in het contract tussen de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) en Kiwa te krijgen ook al omdat mevrouw Schultz, zo gaan de geruchten, de afspraken voor twintig jaar (!) zou hebben vastgelegd.
Maar het contract blijft geheim. Een bestuursrechter in Den Haag heeft dat deze week bepaald met als argumentatie bij de uitspraak 'dat Kiwa bij het aangaan van het contract redelijkerwijs mocht aannemen dat deze gegevens vertrouwelijk zouden blijven.' Volgens de rechtbank weegt dit zwaarder dan het openbaarheidsbelang. Een bizarre uitspraak. Helemaal in het licht van de verdachtmakingen naar het echtpaar Schultz toe. Hoe langer ik er over nadenk, hoe kouder de rillingen worden.
RSS Feed
