26 januari 1995
Colva is een fijne plek. M. en ik hebben een cottage gehuurd aan de achterkant van een strandtent. Het is een sober, witgeplamuurd monnikenvertrek met een alleen een bed en achterin een douche en een toilet. Onder een afdak van dakpannen staat een tafeltje waaraan ik in de relatieve koelte, en omgeven door palmbomen en uitzicht op een weidse grasvlakte, rustig aantekeningen kan maken. Hoe relaxed kan het leven zijn? We hebben een paar uitstapjes gemaakt maar genieten vooral eerst van het strand, scholen voorbij jumpende dolfijnen, en het prachtige weer voordat we de serieuze toerist gaan uithangen. Zwemmen, zonnen en lekker eten in de Sandcastle, dat lekkere gerechten van over de hele wereld serveert: Indiaas, continentaal, Italiaans, Chinees en een keur aan ovenschotels. Heerlijke frisse drankjes ook. Vooral de ijskoude lassi’s gemaakt met yoghurt en vruchten zijn een godendrank. Alles voor een spotprijs.
Het restaurant is dan ook bijzonder populair en ‘s avonds, tegen zonsondergang, met Pink Floyd op de stereo, verzameld er zich een bont gezelschap reizigers om te eten, te drinken, charas te roken, te kletsen, te schaken of backgammon te spelen. Engelsen, Schotten, Duitsers, Oostenrijkers, Australiërs, Canadezen, een Fransman, een Belgische, een toffe oude Zweed en ook een groep Nederlanders die met een ouwe toerbus het hele, klassieke stuk over land hebben afgelegd.
Het is er hippie-relaxed zonder dat het overdreven wordt. M. snorkelt veel en is helemaal in haar element. Ze raakt niet uitgekeken op al het moois dat de strandverkoopsters aanbieden wanneer je ligt te luieren aan het strand. Lungi’s, stoffen, doeken, tafelkleden, strandlakens, bloesjes, hoedjes, potjes, beschilderde eitjes, trommels en, vooral, prachtige sieraden.‘ ‘What do you like, madam? Do you like this? Please, help, no business today. I make you good price.’ Alle trucs worden uit de kast gehaald. Ik heb een paar dagen geleden mijn eerste lungi gekocht maar moet nog een beetje oefenen om om hem een beetje fatsoenlijk om mijn middel te knopen.
Vandaag voor het eerst een engelstalige, Indiase krant gelezen: ophef over de door westerse toeristen georganiseerde techno-parties in Goa en een bizar voorval in een dorp een paar kilometer verderop waar een een aap vanuit een palmboom een kokosnoot in de nek van een Duitse toerist had gegooid. De man heeft het niet overleefd. Lijkt een broodje aap, maar het stond er echt. Ik denk dat ik met mijn voorliefde voor fait divers de komende tijd mijn hart hier kan ophalen.
Colva is een fijne plek. M. en ik hebben een cottage gehuurd aan de achterkant van een strandtent. Het is een sober, witgeplamuurd monnikenvertrek met een alleen een bed en achterin een douche en een toilet. Onder een afdak van dakpannen staat een tafeltje waaraan ik in de relatieve koelte, en omgeven door palmbomen en uitzicht op een weidse grasvlakte, rustig aantekeningen kan maken. Hoe relaxed kan het leven zijn? We hebben een paar uitstapjes gemaakt maar genieten vooral eerst van het strand, scholen voorbij jumpende dolfijnen, en het prachtige weer voordat we de serieuze toerist gaan uithangen. Zwemmen, zonnen en lekker eten in de Sandcastle, dat lekkere gerechten van over de hele wereld serveert: Indiaas, continentaal, Italiaans, Chinees en een keur aan ovenschotels. Heerlijke frisse drankjes ook. Vooral de ijskoude lassi’s gemaakt met yoghurt en vruchten zijn een godendrank. Alles voor een spotprijs.
Het restaurant is dan ook bijzonder populair en ‘s avonds, tegen zonsondergang, met Pink Floyd op de stereo, verzameld er zich een bont gezelschap reizigers om te eten, te drinken, charas te roken, te kletsen, te schaken of backgammon te spelen. Engelsen, Schotten, Duitsers, Oostenrijkers, Australiërs, Canadezen, een Fransman, een Belgische, een toffe oude Zweed en ook een groep Nederlanders die met een ouwe toerbus het hele, klassieke stuk over land hebben afgelegd.
Het is er hippie-relaxed zonder dat het overdreven wordt. M. snorkelt veel en is helemaal in haar element. Ze raakt niet uitgekeken op al het moois dat de strandverkoopsters aanbieden wanneer je ligt te luieren aan het strand. Lungi’s, stoffen, doeken, tafelkleden, strandlakens, bloesjes, hoedjes, potjes, beschilderde eitjes, trommels en, vooral, prachtige sieraden.‘ ‘What do you like, madam? Do you like this? Please, help, no business today. I make you good price.’ Alle trucs worden uit de kast gehaald. Ik heb een paar dagen geleden mijn eerste lungi gekocht maar moet nog een beetje oefenen om om hem een beetje fatsoenlijk om mijn middel te knopen.
Vandaag voor het eerst een engelstalige, Indiase krant gelezen: ophef over de door westerse toeristen georganiseerde techno-parties in Goa en een bizar voorval in een dorp een paar kilometer verderop waar een een aap vanuit een palmboom een kokosnoot in de nek van een Duitse toerist had gegooid. De man heeft het niet overleefd. Lijkt een broodje aap, maar het stond er echt. Ik denk dat ik met mijn voorliefde voor fait divers de komende tijd mijn hart hier kan ophalen.
RSS Feed