‘ Zelfmoord’, zei hij, ‘gelukkig had ik net een ritje.’
Op het perron stonden zes agenten in uniform en gele hesje. Ze keken naar de overblijfselen van de suïcidepleger die verborgen lagen onder een foliedeken op de rails. Een paar honderd meter verderop stond in het donker en in een druilerige regen een trein te wachtten.
Zelfdoding op het spoor: het baanvak Amersfoort-Zwolle heeft de hoogste Nederlandse cijfers van mensen die zich laten doden door een trein. De laatste tijd, zo valt me op, steeds meer vanaf het perron. De vrouw die de kiosk op het station in Ermelo runt vertelde mij een paar maanden geleden een bizar verhaal dat ze van een directe getuige had gehoord.
‘Daar komt mijn trein aan’, had de springer gezegd, en stapte vervolgens van het platform voor een aanstormende intercity.