In Memoriam
Rita Verdonk komt niet terug in de Tweede Kamer. Mijn opluchting is enorm. Het waren merkwaardige verkiezingen maar dat mijn kwelgeest de politieke arena moet verlaten is een zegen. Voor mij, voor jouw, voor ons allemaal. Ongelooflijk wat heb ik mij de afgelopen jaren aan die nitwit geergerd. Wie mijn boek gaat lezen zal begrijpen hoe machteloos en ellendig ik mij over de jaren heb gevoeld over dit holle vat, deze machtswelluste tante, deze enorme zak hooi die op haar hoogtepunt over een breed gedragen sympathie kon beschikken maar uiteindelijk haar enorme opgeblazen ballon zelf doorprikte.
Deze politieke opportunist pur sang was na een zwerftochtlangs de PPR, PSP en PVDA uiteindelijk bij de VVD terechtgekomen. Dat kwam. zo vertelde ze, omdat ze in de Haagse Schilderswijk had gewoond en zich ergerde aan al die buitenlanders die daar zomaar de vuilnis van driehoog naar beneden flikkerde. Daar moest wat aan gebeuren! Zo makkelijk kwam je in die tijd aan bod bij de Vereniging Van Dieven die Verdonk na amper een jaar lid te zijn geweest naar voren schoven in het tweede kabinet onder leiding van Balkenende. Rita ontpopte zich als de ideale beul voor het door Job Cohen gebaarde monster, de Vreemdelingenwet 2001, en gedijde prima in het extreme politieke klimaat dat was onstaan na de moord op Pim Fortuyn.
Bijna acht jaar hield ze het vol. Jaren waarin ze kleineerde, schoffeerde en met die loensende, grote ogen de vermoorde onschuld uithing en maar een ding voor ogen hield: een belangrijke plek in de Nederlandse politiek veroveren over de rug van wie dan ook. Wat zal ze jaloers zijn op die andere VVD-afvallige die nu op de wind van xenofobisch populisme door Nederland stormt. Aan de verkiezingen valt maar weer eens af te lezen dat er een hoop dom, triest en onnadenkend volk huist in Nederland. Hoe anders de verkiezingen 2010 te duiden? Stem op de pyromanen. Die weten hoe je een brand moet bestrijden.
Rita Verdonk komt niet terug in de Tweede Kamer. Mijn opluchting is enorm. Het waren merkwaardige verkiezingen maar dat mijn kwelgeest de politieke arena moet verlaten is een zegen. Voor mij, voor jouw, voor ons allemaal. Ongelooflijk wat heb ik mij de afgelopen jaren aan die nitwit geergerd. Wie mijn boek gaat lezen zal begrijpen hoe machteloos en ellendig ik mij over de jaren heb gevoeld over dit holle vat, deze machtswelluste tante, deze enorme zak hooi die op haar hoogtepunt over een breed gedragen sympathie kon beschikken maar uiteindelijk haar enorme opgeblazen ballon zelf doorprikte.
Deze politieke opportunist pur sang was na een zwerftochtlangs de PPR, PSP en PVDA uiteindelijk bij de VVD terechtgekomen. Dat kwam. zo vertelde ze, omdat ze in de Haagse Schilderswijk had gewoond en zich ergerde aan al die buitenlanders die daar zomaar de vuilnis van driehoog naar beneden flikkerde. Daar moest wat aan gebeuren! Zo makkelijk kwam je in die tijd aan bod bij de Vereniging Van Dieven die Verdonk na amper een jaar lid te zijn geweest naar voren schoven in het tweede kabinet onder leiding van Balkenende. Rita ontpopte zich als de ideale beul voor het door Job Cohen gebaarde monster, de Vreemdelingenwet 2001, en gedijde prima in het extreme politieke klimaat dat was onstaan na de moord op Pim Fortuyn.
Bijna acht jaar hield ze het vol. Jaren waarin ze kleineerde, schoffeerde en met die loensende, grote ogen de vermoorde onschuld uithing en maar een ding voor ogen hield: een belangrijke plek in de Nederlandse politiek veroveren over de rug van wie dan ook. Wat zal ze jaloers zijn op die andere VVD-afvallige die nu op de wind van xenofobisch populisme door Nederland stormt. Aan de verkiezingen valt maar weer eens af te lezen dat er een hoop dom, triest en onnadenkend volk huist in Nederland. Hoe anders de verkiezingen 2010 te duiden? Stem op de pyromanen. Die weten hoe je een brand moet bestrijden.
RSS Feed