Volkslied
Een maand lang de de WK in Zuid-Afrika ingezogen. De spanning bouwde zich op om uiteindelijk toch weer in een anti-climax te eindigen. Verschrikkelijk om weer een finale te verliezen. Van Marwijk heeft alles goed gedaan tot aan de finale waar de spanning hem ook teveel leek te worden. Hoe die Oranje-selectie het voor mekaar kreeg om in de dagen daarna feest te vieren begrijp ik nog steeds niet. De tweede plaats. Voor de derde keer. Hoe belachelijk kan een land zich maken om dan een feestje te gaan bouwen?
In de dagen voor de finale, nadat bekend was geworden dat Spanje de tegenstander zou zijn, bleek weer hoe pijnlijk fout ons volkslied is. Voordat het veld van eer werd betreden moesten we met zijn allen uit volle borst zingen dat we de koning van de opponent altijd hebben geeerd en dat het bloed dat door onze aderen stroomt niet Nederlands is maar van de buren komt. Speel tegen Spanjaarden en Duitsers en je begint al met een 0-1 achterstand.
Nee, het is volkomen duidelijk dat 1988 met dit volkslied de uitzondering op de regel zal blijken te zijn. Tien dagen duurde het bij mij om enigszins weer op te krabbelen. Straks weer naar Brazilie maar zonder een titel op zak. Drie keer vice-Weltmeister: een gruwel. Ik denk aan de woorden van Co Adriaanse die ik de afgelopen weken ergens las en die met een vlijmscherp mes onze volksaard ontleedde: 'Dit land kan geenwereldkampioen worden, als we maar een beetje kunnen lallen en hossen in het cafe, dan vinden we het wel goed'. Ik schrok van die woorden maar geloofde echt dat het deze keer kon.
Maar weer niet. Kan ik me nog een keer zo diep opladen? Ik weet het niet. Zolang we met dit losersvolklied opgescheept zitten denk ik dat ik komende EK's en WK's maar als vanouds ga zitten kijken: speel maar weer een of twee aardige wedsrtijden en zorg dat je na de kwartfinale weer naar huis kan. Zal ooit alles tot aan de allerlaatste minuut meezitten? Hier ligt een dankbare taak voor de Prins van Oranje. Ik ben geen fan van hem maar wanneer hij het iniatief neemt om bij de troonswisseling te komen met een andere tekst voor het Wilhelmus dan wil ik mijn mening graag herzien herzien. In naam van Oranje...
Een maand lang de de WK in Zuid-Afrika ingezogen. De spanning bouwde zich op om uiteindelijk toch weer in een anti-climax te eindigen. Verschrikkelijk om weer een finale te verliezen. Van Marwijk heeft alles goed gedaan tot aan de finale waar de spanning hem ook teveel leek te worden. Hoe die Oranje-selectie het voor mekaar kreeg om in de dagen daarna feest te vieren begrijp ik nog steeds niet. De tweede plaats. Voor de derde keer. Hoe belachelijk kan een land zich maken om dan een feestje te gaan bouwen?
In de dagen voor de finale, nadat bekend was geworden dat Spanje de tegenstander zou zijn, bleek weer hoe pijnlijk fout ons volkslied is. Voordat het veld van eer werd betreden moesten we met zijn allen uit volle borst zingen dat we de koning van de opponent altijd hebben geeerd en dat het bloed dat door onze aderen stroomt niet Nederlands is maar van de buren komt. Speel tegen Spanjaarden en Duitsers en je begint al met een 0-1 achterstand.
Nee, het is volkomen duidelijk dat 1988 met dit volkslied de uitzondering op de regel zal blijken te zijn. Tien dagen duurde het bij mij om enigszins weer op te krabbelen. Straks weer naar Brazilie maar zonder een titel op zak. Drie keer vice-Weltmeister: een gruwel. Ik denk aan de woorden van Co Adriaanse die ik de afgelopen weken ergens las en die met een vlijmscherp mes onze volksaard ontleedde: 'Dit land kan geenwereldkampioen worden, als we maar een beetje kunnen lallen en hossen in het cafe, dan vinden we het wel goed'. Ik schrok van die woorden maar geloofde echt dat het deze keer kon.
Maar weer niet. Kan ik me nog een keer zo diep opladen? Ik weet het niet. Zolang we met dit losersvolklied opgescheept zitten denk ik dat ik komende EK's en WK's maar als vanouds ga zitten kijken: speel maar weer een of twee aardige wedsrtijden en zorg dat je na de kwartfinale weer naar huis kan. Zal ooit alles tot aan de allerlaatste minuut meezitten? Hier ligt een dankbare taak voor de Prins van Oranje. Ik ben geen fan van hem maar wanneer hij het iniatief neemt om bij de troonswisseling te komen met een andere tekst voor het Wilhelmus dan wil ik mijn mening graag herzien herzien. In naam van Oranje...
RSS Feed
