Willem H. is bij mij in de straat komen wonen. Hij heeft een groot huis laten bouwen voor hem en zijn gezin. Ik ken Willem van de middelbare school. We zaten bij elkaar in de klas en hielden ervan om de leraren te provoceren. Vooral Kalkman van Frans. 1978. 10 cc op een. Ik herinner me nog goed dat we, ieder in een gangpad, het arrogante loopje uit de videoclip van Dreadlock Holiday imiteerden terwijl Kalkman maar kwader en kwader werd en uiteindelijk schreeuwde dat we moesten gaan zitten.
Na het behalen van het diploma zag ik Willem vrijwel nooit meer. Wel zong er altijd een wild verhaal rond dat hij aanwezig zou zijn geweest bij het spelen van een rondje russische roulette, op een kamer achter café De Roskam, waar Daan, een soort Ermelose rebel without a cause, zich door het hoofd had geschoten. Het verhaal obsedeert me al jaren en laatst kwam ik Willem weer eens tegen en besloot om hem ernaar te vragen.
‘Het was geen russische roulette’, zei hij. ‘Ik kwam terug van de wc. Daan zat op de bank met een pistool in zijn hand, hield het tegen zijn hoofd, en drukte af.’
Na het behalen van het diploma zag ik Willem vrijwel nooit meer. Wel zong er altijd een wild verhaal rond dat hij aanwezig zou zijn geweest bij het spelen van een rondje russische roulette, op een kamer achter café De Roskam, waar Daan, een soort Ermelose rebel without a cause, zich door het hoofd had geschoten. Het verhaal obsedeert me al jaren en laatst kwam ik Willem weer eens tegen en besloot om hem ernaar te vragen.
‘Het was geen russische roulette’, zei hij. ‘Ik kwam terug van de wc. Daan zat op de bank met een pistool in zijn hand, hield het tegen zijn hoofd, en drukte af.’
RSS Feed