Nadat de bejaarde vrouw met veel moeite is ingestapt zakt ze behoedzaam neer op een stoel. ‘Ik ben bij mijn dochter op visite geweest’, zegt ze ongevraagd, en met een stem die klinkt alsof deze ieder moment uit elkaar kan vallen. ‘ De zondagen duren zo lang. Ik was blij dat ik vandaag bij haar terecht kon.’
‘Was het gezellig?’, vraag ik.
‘Haar man is weggelopen. Met mijn schoondochter.’
‘Hoe bedoelt u?’
‘Mijn schoonzoon heeft een sportauto. Eerst een groene. Nu een blauwe. Met een dak die open kan. Ze mocht de auto van hem lenen. En soms gingen ze samen een ritje maken. Nu heb ik geen schoonkinderen meer. Allebei in een klap verdwenen.’
‘Was het gezellig?’, vraag ik.
‘Haar man is weggelopen. Met mijn schoondochter.’
‘Hoe bedoelt u?’
‘Mijn schoonzoon heeft een sportauto. Eerst een groene. Nu een blauwe. Met een dak die open kan. Ze mocht de auto van hem lenen. En soms gingen ze samen een ritje maken. Nu heb ik geen schoonkinderen meer. Allebei in een klap verdwenen.’
RSS Feed
