Verdonk

Een dag na het Libische lynchpartijtje maakte Rita Verdonk bekend dat zij uit de politiek stapt.  In dit geval ben ik geneigd te geloven dat toeval niet bestaat. Sinds haar opkomst in 2003 heb ik dat gewetenloze secreet oprecht gehaat en in mijn wanhoop soms ook een geweldadig einde gegund als Kadhafi. Maar nu ze verbannen is naar de anonimiteit, een minstens zo erge straf voor de ex-minister, kan ik daar ook wel weer vrede mee hebben. Verdonk en Kadhafi: Beiden verslaafd aan de macht en er kleefde bloed aan hun handen. Kadhafi: Satan zelf. Verdonk? Occulte aartsengel.
 
Zouden er bij de tranen die Verdonk tijdens haar huilbuien de afgelopen weken heeft gelaten ook nog enkelen zijn geplengd voor de elf slachtoffers van de brand in het cellencomplex op Schiphol-Oost op 27 oktober 2005? Verdonk en Donner werden destijds dood door nalatigheid verweten maar de Hoge Raad besloot het duo niet te vervolgen. De afloop van dat drama typeert het meedogenloze karakter van Verdonk voor mij het meest. Zij voelde zich niet verantwoordelijk voor de gang van zaken en begon, een maand later, doodleuk met uitzetten van de illegalen die de brand hadden overleefd.

Wrang detail: een slachtoffer, de Libiër Lofti Al Swae Al Swaiai zat volkomen onterecht vast op Schiphol. Hij had een visum voor de Schengen-landen en was in bezit van een geldig retourticket. Een Haagse rechtbank veroordeelde de Nederlandse Staat destijds  tot het betalen van een boete van 847 euro. 77 euro voor iedere dag dat de man onterecht had vastgezeten (..) Rita was het een zorg. Heeft nog steeds nergens spijt van. Ze ging over lijken om haar doel te bereiken. Dat de Nederlandse kiezer haar uiteindelijk heeft doorzien geeft hoop voor de toekomst. Nog een hol vat te gaan.